' 
Połysk wytwornych aleji 
kawiarnia świtu skąd wyjdzie przysłowie lata 
dla wszystkich projektów podróży 
nawleczonych wzdłuż krużganków fujarek 
topi się pępek z wosku 
podobnie marjonetki na ostatnim furgonie 
dokąd idziemy zadaje sobie pytanie pan który przeszedł zawody życiowe 
oto teraz śmiech który kapie 
to płaty szklanych piersi 
to miłość - metr 
w dzwonie parasola serce wydoskonalone grozi 
i otwiera się paszport do górnego piętra szafy 
jest tu bezludny lodowiec i ptaki 
spostrzegamy tam mikrofon 
pogrubiający kroki i słowa, które już brzmieć się nie ważą 
zwijają się że tak powiem w swoich muszlach 
jednak widać je bo to są oczy 
oto do czego doprowadza chwila zapomnienia 
wyrasta wam na policzku rubinowa bransoletka 
kwaśnemi cukierkami płomienia 
listowie żył rozlatuje się z powolnością pragnienia 
to istna klęska 
że drgania ścian domowych wyjaśnia i rozprowadza 
samochód 
dziewczyna leży wyciągnięta na bruku 
wilgotna chusteczka 
wypadek jak wiele innych powiecie 
oto do czego doprowadza godzina zapomnienia 
nikt nie domaga się waszego udziału w roztrząsaniach 
nad przejechaną chusteczką zapomnienia 
jednomyślnej uchwały nieoddanych głosów gdy chodzi o przewidziane zderze 
nia 
pomiędzy kośćmi i wielu rannymi na wolności 
lokomotywa ból jadąca szybko we wszystkich kierunkach 
sejsmografy przykładają ucho do ziemi 
operacje giełdowe 
panika krawaty zawiązują się i rozwiązują się w cyfry 
ale nigdy mechanizm 
nie zarejestruje napływu krwi w godzinie skręconej przez nerwy 
to drobne i ruchliwe pismo ciała 
wskazuje rzeki na swej geograficznej karcie 
oto do czego doprowadza godzina zapomnienia 
dlaczego chcecie zrozumieć to czego nikt jeszcze nie zrozumiał 
drapiemy się w jeden organ za drugim 
piękny taniec dla samotności gdy język przysycha do podniebienia 
znaczek pocztowy lodowatego muzeum na zgrozie pustych nieruchomych szyb 
każdy z nas ma rezerwuar wydarzeń 
które się spełnią w najdogodniejszej kolejności 
wyjdą jak papugi i ich zdania 
bez troski o trafność swych pouczających uwag 
oto do czego doprowadza godzina zapomnienia 
w tunelach z owsa czarnego od dymu 
TRISTAN TZARA.