13 
Alles wat gebaren toelaat wat, aanspraak maakt op 
afmeting ruimte tijd en geld is gevuld met microben 
die vroeg of laat hun reageerende uitwerking doen gelden. 
Gij kunt u geen oogenblik en nergens onttrekken aan het 
vijandige tegenbeeld uwer „geestelijke” (o parodie der 
paradijsparade) proefnemingen. Gij kunt u tevreden stel 
len met lauwe wasschingen (= poësie) met fazanten van 
gekleurd blik (= religie), een middeneeuwsch kerkraam als 
bril (= kunst), de horizontaalstaande wip (= philosofie) en 
nog vele andere, afleidingen, de kanker in uw hart breidt 
zich onvermijdelijk uit. Honderden generaties hebben zich 
afgetobd dezen kanker te bezweren — te overwinnen — per 
ken te stellen, niet bemerkend dat hun hersenen en ook de 
inhoud hunner aspiraties vergiftigd waren met dezelfde 
kankerbaccillen. Dada voert een strijd tegen de heer 
schappij van het VUIL, zich daarin onderscheidende van de 
impressionisten, die zich met het Vuil verzoend hadden. 
Geheele generaties hebben gretig de verderfelijke uitwas- 
semingen der philosofie, der godsdienst en der kunst in- 
geademd, meenende dat de katapepsis, welke daarvan het 
gevolg was de ware levenstoestand was. 
Wij neo-vitalisten, dadaïsten, destructieve constructivisten 
hebben het geheele etterveld, dat het lichaam der wereld 
verbergt bloot gelegd roepende: „Kijk kijk kijk hier hier 
hier niets niets niets.” Zonder gummiestok boven ons hoofd 
zouden wü de rust die wij genieten, verstoord voelen. Wat 
wjj echter het veiligst bewaren — zoo leert ons de dada- 
sofie — zijn onze slaappoeders. Door zorgvuldig en regel 
matig gebruik dezer slaappoeders bemerken wjj niet, dar 
het geheele leven, met drekfranje versierd is. Hoe dik ook