1. 
Reeds veertien volle dagen komt de grauwe hemel 
Van mijn vriend de esoterieker in wrange botsing 
met mijn algemene menselikheid. 
Tiendra... tiendra pas. 
Reeds veertien volle dagen 
is er nattig drijfzand op het strand 
en zelfs de meeuweri worden roofdieren. 
Het bewogen profiel van de weerstand in mij 
in een panorama van dijkvormende duinen. 
Vestingen zijn niet meer van steen 
op onze dagen, — 
’s nachts hoort men hoe de golven 
brede bressen slaan 
maar ’s morgens zijn alweer nieuwe hoogten gerezen 
uit de plooien van de grond. 
Tiendra... tiendra pas.